شقاق مقعدی نشانه های بارز و مشخصی دارد و به راحتی می توان به وجود آن پی برد. فقط ذکر یک نکته ی اساسی در این میان مهم و ضروری به نظر می رسد و آن این است که برخی از علائم و نشانه های شقاق مانند خونریزی با علائم و نشانه های برخی بیماری های گوارشی خطرناک از جمله سرطان روده مشابه است از این رو در صورت مشاهده ی هر گونه علامتی مشابه با علائم زیر بهتر است که برای بررسی دقیق تر به پزشک متخصص شقاق مراجعه کنید.

از مهم ترین علائم شقاق مقعدی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• احساس درد در ناحیه ی مقعد به صورت متناوب و مستمر
• شروع درد که به هنگام دفع مدفوع آغاز می شود و پس از آن افزایش می یابد.
• خونریزی از ناحیه ی مقعد
• وجود یک زائده ی کوچک یا نشانه بر روی پوست اطراف مقعد
• سوزش و خارش ناحیه ی مقعد
• وجود ترک یا شکاف قابل مشاهده در اطراف ناحیه ی مقعد
• سرخی مقعد
• خروج ترشحات چرک آلود از ناحیه ی ترک
• تب که ناشی از عفونت است.
• تورم و التهاب در ناحیه ی مقعد

مطلب پیشنهادی: هزینه عمل شقاق با لیزر و جراحی

چه کسانی در معرض ابتلا به این بیماری هستند؟

ممکن است شقاق مقعدی در نوزادان به طور شایع اتفاق بیفتد. افراد مسن نیز به دلیل کاهش جریان خون در ناحیه آنورکتال مستعد ابتلا به شقاق مقعد هستند. در حین زایمان طبیعی و بعد از آن، در صورتی که فشار زیادی به مقعد وارد شود زنان می توانند به این عارضه دچار شوند.

همچنین افراد مبتلا به بیماری های روده یا IBD به میزان زیادی در خطر ابتلا به فیشر هستند. دسته ای دیگر از افراد مستعد؛ کسانی هستند که به طور مکرر دچار یبوست می شوند. فشار آوردن و دفع مدفوع بزرگ و سفت شایع ترین علت ایجاد فیشر است.

انواع فیشر مقعدی

بیماری شقاق نسبت به مدت ظاهر شدن آن در ناحیه نشیمنگاه و رکتوم هر فرد، به دو نوع زیر تقسیم می شود:

• شقاق حاد یا نوع اول: این گونه رایج ترین نوع شقاق است که معمولا در چین های مقعد ایجاد شده و طی 6 هفته خود به خود درمان پیدا میکند. ممکن است پس از چند روز یبوست آن را تجربه کنید.
• شقاق مزمن یا نوع دوم : این نوع نسبت به شقاق حاد، کمتر رایج است و معمولا افرادی دچار آن می شوند که از یبوست مزمن رنج می برند و رابطه مقعدی مداوم دارند. زخم شقاق مزمن عمیق تر از نوع حاد است و خود به خود درمان نمی یابد.
• علائم شقاق یا فیشر مقعدی چیست؟

شکل شقاق در مقعد هر بیماری می تواند متفاوت باشد. ولی به طور کلی این عارضه نسبت به زمانی که زخم ایجاد شده تا درمان شود، در دو دسته مزمن و حاد قرار می گیرد. 

شقاق حاد یا خفیف مقعد در عرض شش هفته برطرف می شود. و معمولا رایج ترین نوع است که به شکل خطی با لبه های باز ظاهر می شود. ولی شقاق مزمن بیش از شش هفته ادامه داشته و زمان بهبودی آن هم متفاوت است.

عکس شقاق و بواسیر

از بین بیماریهایی که ممکن است بیماران آنها را با شقاق اشتباه بگیرند، می توان به بواسیر اشاره کرد. بواسیر یا هموروئید داخلی یکی از علل اصلی سوزش یا خونریزی از داخل مقعد است. ولی از آنجایی که بیماران نمی توانند دقیق داخل رکتوم را ببینند و توده هموروئید را تشخیص دهند، ممکن است آن را با شقاق مقعدی اشتباه بگیرند.

با مشاهده عکس بواسیر و تصویر شقاق می توانید به راحتی فرق این دو بیماری را متوجه شوید.

فیستول های رکتوواژینال به شکل سوراخ هایی بین واژن و راست روده ایجاد می شوند. باز شدن بیش از حد واژن در زایمان و همچنین جراحی های لگن می تواند باعث ایجاد این نوع فیستول شود. زمان ابتلا به این بیماری ممکن است گاز یا مدفوع از واژن شما نشت کند. اکثر زنان پس از جراحی ترمیم فیستول رکتوواژینال برای بستن فیستول بهبودی کامل پیدا می کنند.

فیستول رکتوواژینال چیست؟

فیستول رکتوواژینال یک سوراخ تونل مانند است که بین واژن و راست روده ایجاد می شود. واژن شما لوله ای بوده که رحم را به فرج (نوع تناسلی خارج از بدن) متصل می کند. رکتوم بخشی از دستگاه گوارش شماست که روده بزرگ (کولون) را به مقعد متصل می کند. مدفوع و گاز را نگه داشته تا زمانی که بدن شما آنها را آزاد کند.

در فیستول رکتوواژینال، آسیب به بافت واژن باعث مرگ بافت و ایجاد سوراخ (فیستول) می شود. این دهانه به مدفوع و گاز روده اجازه ورود به واژن را می دهد. فیستول رکتوواژینال نوعی فیستول واژن است.

علائم فیستول چیست؟

فیستول مقعدی با توجه به اینکه در کدام ناحیه از مقعد به سطح پوست رسیده و چه مدت زمانی از ایجاد آن می‌گذرد می‌تواند علائم و نشانه های گوناگونی را در بدن افراد از خود به  جای بگذارد.

بارز ترین نشانه آن وجود سوراخی ملتهب در اطراف مقعد است که اصولا شما قادر به دیدن آن نیستید.

از مهم ترین علائم فیستول مقعدی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• التهاب پوست اطراف مقعد که ناشی از عفونت و تخریب بافت های اطراف ناحیه‌ی مقعد و خروج ترشحات چرک آلود است.
• خروج ترشحات بدبو از محل فیستول که ناشی از ترشحات بد بوی مدفوع و چرک است.
• درد که با ریتم  ثابت و یا ضربان دار همراه با احساس سوزش به هنگام نشستن، حرکت کردن، اجابت مزاج و سرفه در مقعد و اطراف آن حس می‌شود.
• وجود آبسه های مکرر و دائمی در اطراف مقعد
• بی اختیاری در کنترل مدفوع و گاز روده
• تورم و قرمزی اطراف ناحیه‌ی مقعد که ناشی از تجمع چرک و عفونت است.
• تب که ناشی از گسترش عفونت در بدن است.
• مشاهده‌ی سوراخ فیستول در پوست اطراف ناحیه‌ی مقعد

فیستول رکتوواژینال چقدر شایع است؟

سالانه حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر در سراسر جهان به فیستول واژن مبتلا می شوند. احتمال ابتلا به فیستول رکتوواژینال در کشورهایی با مراکز پزشکی محدود بیشتر است.

این فیستول ها ممکن است پس از زایمان های طولانی مدت واژینال که چند روز طول می کشد ایجاد شوند. فشاری که کودک شما به دیواره واژن فشار می آورد می تواند جریان خون را کاهش دهد و باعث مرگ بافت شود. در نتیجه در این بافت ها سوراخ هایی ایجاد شده که می توانند این عضو از بدن را به نواحی مجاور آن منتقل کنند.

آیا فیستول رکتوواژینال نشانه ای از سرطان است؟